Blog | Profile | Archive | Email | Design by | Name Of Posts


˙·٠•●♥حس زیبا ♥●•٠·˙

نه دل در دست محبوبی گرفتار

نه سر در کوچه باغی بر سر دار

از این بیهوده گردیدن چه حاصل؟

پیاده میشوم ، دنیا! ، نگهدار . . .

فقط جمعه نیست که دلگیر است ،

کافیست دلت گیر باشد….

 

میدونی چی بیشتر از همه آدمو داغون می کنه :

این که هر کاری در توانت هست براش انجام بدی ،

آخـرش بـرگرده بگه :

مگه من ازت خواستم.

ﺧـــــــﺪﺍﯾﺎ !

  ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ !

    ﺣﺮﻓﻬﺎﯾــﻢ !

       ﺑﻮﯼ ﻧﺎﺷﮑﺮﯼ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ !

         اما تو به حساب درد و دل بگذار

             و نگذار این رشته پاره شود ….

ترک کردن آدمها هم آدابی دارد

    اگر آداب ماندن نمی دانید

       لااقل

     درست ترکشان کنید

تا تَرَک برندارند……!

 

جواب یه حرفایی ، یه نفس عمیقه.

    بذار تو دلت بمونه

         این جوری قشنگ تره !

خداوندا

تو میدانی که من دلواپس فردای خود هستم.

مبادا گم کنم راه قشنگ آرزوها را ، مبادا گم کنم اهداف زیبا را ،

دلم بین امید و نا امیدی می زند پرسه ، می کند فریاد می شود خسته….

مرا تنها تو نگذاری….

شده ام سنگ صبور روزگار….

دارد تمام غم های دیرینه اش را یک جا به خوردم میدهد.

پزشکان اصطلاحاتی دارند

که ما نمی فهمیم.

ما دردهای داریم که آنها نمی فهمند.

نفهمی بد دردی است

خوش به حال دامپزشکان…. !

حسین پناهی

وقتی صدای باران را می شنوم،

پنجره را باز می کنم،

قلبم را در دستم می گیرم

و از پنجره بیرون می برم

به خدا می گویم: خدا جونم

خوب با رحمتت بشور این قلب را

دیگر نمی خواهم هیچ لکه ای از گذشته روی آن بماند…!!!!

 

آب نریختـــــم که برگردی!

آب ریختـــــم تـــا پاک شود

هر چه رد پای توست….

از زنـــدگی ام!

دلم بهانه ات را می گیرد

چقدر امروز حس می کنم نبودنت را!!!

صدایت در گوشم می پیچد و من بی اختبار می گویم:

جانم ؟؟

مرا صدا کردی؟!!!

گاهی بی بهانه دلم برایت می گیرد.

نمی دانم دلها بهانه گیرند.

یا بهانه ها دلگیر…. !؟

ناکرده گنه در این جهان کیست؟ بگو

وآنکس که گنه نکرد, چون زیست ؟ بگو

من بد کنم و تو بد مکافات دهی

پس فرق میان من و تو چیست ؟ بگو

” خیام “

ای خدا تو می دونی رسوا شدم

    حالا که رسوا شدم پیدا شدم

       فکر اینم که خدایا چی بگم

      غیر تو راز دلم با کی بگم؟

می بینی تو قامت کمونی ام

   می بینی رفته ز کف جوونی ام

      می بینی خالق من خسته شدم

        به در خونه ی تو بسته شدم

         می بینی اشک من و آه دلم

          می دونی از عمل خود خجلم

          چه خوبه جواب آهم بدهی

             بگشایی در و راهم بدهی

                   شاعر: احمد آرونی

نمی دانم چرا چشمانم گاهی بی اختیار خیس می شوند ،

می گویند حساسیت فصلی است ،

آری من به فصل فصل این دنیای بی تو حساسم.

خنده ام میگیرد

وقتی پس از مدت ها بی خبری

بی آنکه سراغی از این دل آواره بگیری میگویی:

“دلم برایت تنگ است …….”

یا مرا به بازی گرفته ای

یا معنی واژه هایت را خوب نمیدانی.

دلتنگی ارزانی خودت

من دگر دلم را به خدا سپرده ام.

قط پلی بودم برای عبورت

   فکر تخریب من نباش !

       به آخر که رسیدی

          دست تکان بده

خودم فرو می ریزم…. !

خدایا دستم به آسمانت نمی رسد اما

تو که دستت به زمین می رسد

بلندم کن…

روزهای آخر سال است.

      به همین زودی هـــــا

       سال نو را تحویلمان می دهند.

     هفت سین ما امسال

         هفت سیلی محکم است

               که صورتمان را سرخ می کند.

نبودنت بهترین بهانه است برای اشک ریختن.

    ولی کاش بودی تا اشکهایم از شوق دیدارت سرازیر میشد.

        کاش بودی و دستهای مهربانت مرهم همه دلتنگیها و نبودنهایت میشد….

به یه جایی می رسی که دیگه روحت رو

         هیچ شعر و آهنگ و موسیقی ارضا نمی کنه

 فقط سکــــــــــوت و سکوت

ایـــن لحظه هــا

    تنــــم یــه آغــوش گرم می خواهــــد

        با طـــعم عشــق

             نه هوس

                 ایــن لحظـــه هــا

لبــانم رطوبــت لبــهایی را می خواهـــد با طعم محبت نه شهوت.

      این لحظــه ها

           گیسوانـــم نوازش دستی را می خواهــد با طعم ناز نه نیـــاز.

              این لحظـــه ها

                  تنی می خواهم که روحــــم را ارضـــا کند نه جســـمم را.

دلـــــــم تــــــنــــــگ شـــــــــده

برای عکس هایی که پاره کردم و سوزانـدمشان.

برای دفتر خاطراتم که مدتهاست دیگر چیزی در آن نمی نویسم.

حـتـی برای آدمهای حسودی که دورو برم می چرخیدند

و خـیـلـی دیـــرشناختمشان !

برای بـی خـیـالــی و آرامشی که مدتهاست که دیگر ندارمش.

خنده هایی که دارم فراموششان می کنم.

و برای خودم که حالا دیگـر خیلی عوض شده ام!

من حـرف های زیــادی بــرای گفـتن دارم

          چشــم هایـم را ورق بـــــــزن

حــرف های نـاگفـته ام را خــــودت بــخوان

بعضی وقت ها چیزی می نویسی از دلت

       برای یک نفر !

            اما دلت می گیرد ،

              چشمانت پر از اشک می شود ،

               قلبت خالی می شود ،

             وقتی یادت می آید ،

      همه آن را می خوانند و می پسندند ،

جز همان یک نفر !

شاید آرام تر می شدم

                          فقط و فقط

                                   اگر می فهمیدی

                                         شعرهایم به همین راحتی که می خوانی

                                                           نــــوشته نشده اند!

 

من

 در نیمه های راه

همچنان ایســتاده ام !

راهِ من جــــدا شده

اما هنـــوز سوسوی بازگشت

قلــــبِ مرا میلـــــرزاند

من باز هم ســـــرگردانم !

 

 

انـدوه که از حــد بگــذرد

    جایش را می‌دهد به یک بی‌‌اعتنایی مـزمـن

           دیـگه مـهـم نـیـســت

                   بـودن یا نـبـودن

                        دوست داشتن یا نـداشتن

                             دیگه حسی تو رو به احساس کردن نمی کشاند

                                 در آن لحظه فـقـط در سکوت غـرق می شـوی

                                       و فقط نـگـاه می‌کـنی

                                           نـگــــــــــاه…..!

بعضی از آدمها ؛

    چگونه می توانند خیانت کنند ؟!

          چگونه می توانند با دیگری بخوابند ؟!

                من بالشم را عوض میکنم دیگر خوابم نمی برد !!!

آنقدر دلم را شکسته اند

که تمام راه های منتهی به دل خراب شده است

چندیست تابلو زده ام

کارگران مشغول کارند آهسته برانید

نه برای دل شکسته ام

برای شما که از زخم دلم زخم بر ندارید

شاید دلیل شکستن دل ارزان بودن آنست !